Στο ερώτημα αυτό όλα τα Δόγματα της Χριστιανικής θρησκείας (Ορθόδοξων, Καθολικών, Διαμαρτυρόμενων) απαντούν καταφατικά. Και όχι μόνο ο Χριστιανισμός, αλλά και ο Ιουδαϊσμός, ο Μουσουλμανισμός, και όλες οι θρησκείες, απ’ την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, καταδικάζουν την έκτρωση, θεωρώντας την ισοδύναμη με φόνο γιατί σέβονται το έμβρυο ως ανθρώπινη προσωπικότητα. Ποιά είναι όμως η άποψη και η στάση των μη - θρησκευόμενων ανθρώπων σήμερα;
Η συνήθης, βολική άποψη — για να καθησυχάζει συνειδήσεις — που έχει διαδοθεί πλατιά, είναι ότι το έμβρυο αποτελεί μέρος του σώματος της μητέρας, και άρα η γυναίκα που έχει δικαίωμα να κάνει ότι θέλει με το σώμα της, μπορεί και να αποφασίσει να κάνει έκτρωση, να “αποβάλλει ένα τμήμα του σώματός της”, όπως θα λέγαμε πιο “εξευγενισμένα”. Αυτή δυστυχώς είναι μια ωραιοποίηση της βαρβαρότητας, μία δικαιολόγηση του σκληρού συμφέροντος και του εγωισμού του ανθρώπου.
Η απλή αλήθεια — που δεν χρειάζεται κάποιος ιδιαίτερες επιστημονικές γνώσεις για να την καταλάβει — είναι ότι το έμβρυο δεν είναι τμήμα του σώματος της γυναίκας, αλλά ένα άλλο σώμα, ένα ανεξάρτητο σώμα, που τρέφεται και αναπτύσσεται από το σώμα της γυναίκας. Το έμβρυο είναι ένας άλλος οργανισμός, και φυσικά μία άλλη ψυχή, ένα διαφορετικό πνεύμα από τη γυναίκα-μητέρα του. Το ότι τρέφεται από αυτήν δεν σημαίνει ότι είναι μέρος του οργανισμού της, γιατί και μετά τη γέννησή του το βρέφος συνεχίζει να τρέφεται τους πρώτους μήνες αποκλειστικά από τη μητέρα του. Αφού λοιπόν το έμβρυο δεν είναι μέλος του σώματος της γυναίκας, αλλά ένας ανεξάρτητος άνθρωπος, δεν είναι στην εξουσία της μητέρας να το αποκόψει, όπως ακριβώς και δεν έχει δικαίωμα να θανατώσει το νεογέννητο βρέφος της για κανένα λόγο. Η έκτρωση δεν είναι “αφαίρεση ενός τμήματος του σώματος της γυναίκας”, αλλά “αφαίρεση ενός ανθρώπου που τρέφεται από τη γυναίκα”.
Εφόσον ο φόνος ορίζεται ως “αφαίρεση της ανθρώπινης ζωής” και το έμβρυο είναι μια ανθρώπινη ζωή, άρα η έκτρωση ισοδυναμεί με φόνο, είναι φόνος. Αυτή είναι η σκληρή αλήθεια, χωρίς καμία ωραιοποίηση. Η έκτρωση είναι φόνος και μάλιστα ενός αθώου, ενός παιδιού, ενός ανυπεράσπιστου ανθρώπου, ενός ανθρώπου που δεν μπορεί να αμυνθεί ή να αντιδράσει με κάποιον τρόπο, ούτε καν να φωνάξει ... Είναι ένας φόνος σιωπηρός, κρυμμένος, τίποτα δε φαίνεται, γιατί ο άνθρωπος που φονεύεται κατοικεί “εν τω κρυπτώ, στα κατώτατα της γης”. Κανένας δεν τον βλέπει, κανένας δεν τον ακούει, κανένας δεν τον ξέρει, κανένας δεν νοιάζεται γι’ αυτόν ... Είναι μόνο μια ανεπιθύμητη παρουσία, μια ζωή που μας εμποδίζει, που μας δημιουργεί προβλήματα, ένας άνθρωπος που πρέπει να βγει απ’ το δρόμο μας ...
Θεωρίες φτιάχνονται πολλές, λόγια ακούγονται μεγάλα, ελαφρυντικά επινοούνται ποικίλα, όλα για να καθησυχάσουν τη συνείδηση της μητέρας, του πατέρα, των συγγενών, του γιατρού, της κοινωνίας μας, του πολιτισμού μας ¾ του τόσο υποκριτικού και σκληρού, του τόσο “ευαίσθητου” για τα ανθρώπινα δικαιώματα ...
Αν το έμβρυο θανατωθεί μόλις βγει από την κοιλιά της μητέρας του, αυτό θεωρείται φόνος, έγκλημα και μάλιστα πολύ αποτρόπαιο. “Νεαρή μητέρα σκότωσε το μωρό της”, γράφουν τότε οι εφημερίδες με φρίκη και αποτροπιασμό, ενώ κάθε μέρα σκοτώνονται εκατοντάδες μωρά και κανείς δεν γράφει γι’ αυτά ! Ποιά λογική, ή μάλλον ποιός παραλογισμός κρύβεται πίσω από αυτό; Η δικαιολογία ότι το έμβρυο μέχρις ότου γεννηθεί δεν είναι άνθρωπος, μέχρις ότου βγει από τη μήτρα και έρθει στο φως δεν θεωρείται άνθρωπος. Αυτός είναι ένας αυθαίρετος ορισμός που δίνουν σύγχρονοι γιατροί ή νομικοί. Αυτή η μηχανιστική αντίληψη περί ανθρώπου βασίζεται στην υλιστική επιστήμη και στη μηχανοκρατική αντίληψη της ζωής που άρχισε να διαμορφώνεται από τον 18ο αιώνα, και δυστυχώς μέχρι και σήμερα αποτελεί τη βάση της ιατρικής και νομικής αντιμετώπισης του ανθρώπου και του εμβρύου.
Βέβαια πρέπει να πούμε πως η Διακήρυξη της Γενεύης επιβάλλει στους γιατρούς να προστατεύουν την ανθρώπινη ζωή “από την ώρα της συλλήψεως, έστω και κάτω από απειλή”. Αν και οι περισσότεροι γυναικολόγοι, για λόγους συμφέροντος, πραγματοποιούν εκτρώσεις, υπάρχουν κάποιοι που αντιτάσσονται σ’ αυτές. Για παράδειγμα ο Γάλλος καθηγητής γυναικολογίας Λεζέν, ο οποίος δήλωσε: “Οπως όλοι οι επιστήμονες που παρατηρούν αμερόληπτα τα βιολογικά φαινόμενα, είμαι πεπεισμένος ότι το ανθρώπινο ον αρχίζει με τη γονιμοποίηση. Απ’ αυτό έπεται ότι η σκόπιμη εξάλειψη ενός εμβρύου, οιασδήποτε ηλικίας, ισοδυναμεί με φόνο ανθρώπινου όντος”.
http://www.jesusportal.org/magazine/article2e.htm
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου