“Μετά πάντων έχε αγάπην και από πάντων απέχου”.
«Ησυχία και προσευχή, μέγιστα όπλα αρετής. Αύται γαρ τον νουν καθαίρουσαι, διορατικόν απεργάζοντα»
Ο νους καλείται να βαδίση την οδόν της αρετής «την μηδαμώς επιδεχομένην των εν αυτή βαδιζόντων στάσιν, αλλ’ αεικίνητον και οξύν εχόντων κατά σκοπόν της ψυχής, προς το βραβείον της άνω κλήσεως τον δρόμον. Επειδή της αρετής η στάσις, κακίας εστίν αρχή…»
"Ο πνευματικός του π.Π. μας παρέδωσε και την προσευχή που έλεγε ο παππούς πριν από τον ύπνο του το βράδυ. Έλεγε τα εξής: “Δι’ ευχών των αγίων Πατέρων ημών Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλόν. Κατόπιν εσταύρωνε το μέτωπο, τους κροτάφους δεξιά και αριστερά, την κεφαλή, τους οφθαλμούς, την μύτη και έλεγε: Σταυρέ του Χριστού φρούρησε με, φύλαξε με, σκέπασε με, οδήγησε με εις οδόν μετανοίας και σώσον με. Σταυρέ, καθάρισον με από πάσης φαντασίας» (Αυτό το έλεγε τρεις φορές κι έτσι έφευγε η φαντασία). Λύσον μου το σκότος της διανοίας και ρύσαι με από παντός σκότους του πονηρού. Κατόπιν εσταύρωνε την κοιλιά και τα γόνατα και έλεγε: Σταυρέ του Χριστού, σώσον με τη δυνάμει σου, φρούρησε μου ταύτην την σάρκα την θνητήν όπου φορώ και φύλαξε την από παντός μολυσμού και πάσης ακαθαρσίας. Αμήν"
«Γέρων Αυξέντιος Γρηγοριάτης 1892-198» Μοναχού Δαμασκηνού Γρηγοριάτη
«Μέγας κόπος έστιν το σωθήναι και πλανάται τις πλάνην οικτράν έχων εαυτόν εν παντί πράγματι αναπαυόμενον και νομίζων ότι σωθήναι έχει»
Αββάς Βαρσανούφιος
«Αυτός που προηγουμένως δεν έχει επιστρέψει στον εαυτό του και δεν έχει ενωθή μ’ αυτόν, με τον αγώνα της απαλλαγής του από τα παρά φύσιν πάθη, δεν πρόκειται να προσεγγίση την δημιουργικήν του αιτίαν, δηλ. τον Θεόν και να ενωθή με Αυτόν δια της αποκτήσεως των χαρισματικών, των υπέρ φύσιν αγαθών»
Μαξίμου Ομολογητού «Προς Θαλάσσιον. Περί διαφόρων απόρων της θείας Γραφής» (PG τομ 90μ στ.393D)
«…εις κάθε χριστιανόν,ο Χριστός είναι όπου πολεμεί, και νικά, και αυτός είναι όπου επικαλείται τον Θεόν, και προσεύχεται, και ευχαριστεί, και ευλαβείται τα θεία, και ζητεί με παρακάλεσιν, και ταπεινώνεται, όλα ο Χριστός τα ενεργεί, ο οποίος χαίρεται και ευφραίνεται βλέπωντας πως ευρίσκεται, και διαμένει εις κάθε χριστιανόν αυτή η επίγνωσις, όπου κατορθώνει όλα»
«Ού γαρ γεννά γνώμην το Πνεύμα μη θέλουσαν, αλλά βουλομένην μεταπλάττει προς θέωσιν…Το Πνεύμα το Άγιον παρα-λαβόν θέλουσιν γνώμην τε και προαίρεσιν μεταπλάττει προς θέωσιν όλην αυτήν ενούν τω Θεώ». (Το Άγιον Πνεύμα δεν εκβιάζει τον άνθρωπο στη σωτηρία. Δεν τον σώζει χωρίς τη θέληση του. Όταν όμως υπάρχη η αγωνιζομένη βούληση του, την μεταπλάττει και την μεταποιεί σε θέωση)
Μάξιμος Ομολογητής
«Προσευχή είναι ανάβαση του νοός προς Κύριον τον Θεόν αυτού».
Αγ.Νείλος - «153 Κεφάλαια περί προσευχής»
«Η σιωπή είναι η αρχή της καθάρσεως της ψυχής από τα πάθη»
Θέλεις με ειλικρίνεια να νικήσεις την υπερηφάνεια, που μονη αυτή φτάνει για να χάσης τη βασιλεία των ουρανών;
Να τι πρέπει να κάνης:
«καν λάβης, καν μη λάβης, έλαβες εν τω μη λαβείν»
«Ησυχία και προσευχή, μέγιστα όπλα αρετής. Αύται γαρ τον νουν καθαίρουσαι, διορατικόν απεργάζοντα»
Όσιος Θαλάσσιος, Φιλοκαλία Β’, σ.208, ξζ΄
Ο αγωνιστής της αρετής « ούπω μακαριστός, μέχρις άν δια του συντόνου της ασκήσεως πόνου νεκρωθή και συντέλειαν λάβη»
Άγιος Μάξιμος
«Πεύσεις και αποκρίσεις και ερωτήσεις»
(P.G. τ.90, στ.825C)
«Πεύσεις και αποκρίσεις και ερωτήσεις»
(P.G. τ.90, στ.825C)
«Πάσα πρακτική αρετή εν τω γίνεσθαι και ουκ εν τω γεγονέναι, το είναι έχει»
Αγ.Μάξιμος - «Κεφάλαια Θεολογικά κλπ.»
Ο νους καλείται να βαδίση την οδόν της αρετής «την μηδαμώς επιδεχομένην των εν αυτή βαδιζόντων στάσιν, αλλ’ αεικίνητον και οξύν εχόντων κατά σκοπόν της ψυχής, προς το βραβείον της άνω κλήσεως τον δρόμον. Επειδή της αρετής η στάσις, κακίας εστίν αρχή…»
Αγ. Μάξιμος Ομολογητής «Προς Θαλάσσιον» (P.G.τ.90, στ. 304D)
"Ο πνευματικός του π.Π. μας παρέδωσε και την προσευχή που έλεγε ο παππούς πριν από τον ύπνο του το βράδυ. Έλεγε τα εξής: “Δι’ ευχών των αγίων Πατέρων ημών Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλόν. Κατόπιν εσταύρωνε το μέτωπο, τους κροτάφους δεξιά και αριστερά, την κεφαλή, τους οφθαλμούς, την μύτη και έλεγε: Σταυρέ του Χριστού φρούρησε με, φύλαξε με, σκέπασε με, οδήγησε με εις οδόν μετανοίας και σώσον με. Σταυρέ, καθάρισον με από πάσης φαντασίας» (Αυτό το έλεγε τρεις φορές κι έτσι έφευγε η φαντασία). Λύσον μου το σκότος της διανοίας και ρύσαι με από παντός σκότους του πονηρού. Κατόπιν εσταύρωνε την κοιλιά και τα γόνατα και έλεγε: Σταυρέ του Χριστού, σώσον με τη δυνάμει σου, φρούρησε μου ταύτην την σάρκα την θνητήν όπου φορώ και φύλαξε την από παντός μολυσμού και πάσης ακαθαρσίας. Αμήν"
«Γέρων Αυξέντιος Γρηγοριάτης 1892-198» Μοναχού Δαμασκηνού Γρηγοριάτη
«Μέγας κόπος έστιν το σωθήναι και πλανάται τις πλάνην οικτράν έχων εαυτόν εν παντί πράγματι αναπαυόμενον και νομίζων ότι σωθήναι έχει»
Αββάς Βαρσανούφιος
«Αυτός που προηγουμένως δεν έχει επιστρέψει στον εαυτό του και δεν έχει ενωθή μ’ αυτόν, με τον αγώνα της απαλλαγής του από τα παρά φύσιν πάθη, δεν πρόκειται να προσεγγίση την δημιουργικήν του αιτίαν, δηλ. τον Θεόν και να ενωθή με Αυτόν δια της αποκτήσεως των χαρισματικών, των υπέρ φύσιν αγαθών»
Μαξίμου Ομολογητού «Προς Θαλάσσιον. Περί διαφόρων απόρων της θείας Γραφής» (PG τομ 90μ στ.393D)
«…εις κάθε χριστιανόν,ο Χριστός είναι όπου πολεμεί, και νικά, και αυτός είναι όπου επικαλείται τον Θεόν, και προσεύχεται, και ευχαριστεί, και ευλαβείται τα θεία, και ζητεί με παρακάλεσιν, και ταπεινώνεται, όλα ο Χριστός τα ενεργεί, ο οποίος χαίρεται και ευφραίνεται βλέπωντας πως ευρίσκεται, και διαμένει εις κάθε χριστιανόν αυτή η επίγνωσις, όπου κατορθώνει όλα»
Αγ.Συμεών του Ν.Θεολόγου - «Τα ευρισκόμενα διηρημένα εις δύο» (Μέρος Πρώτον. Λόγος Τέταρτος)
«Ού γαρ γεννά γνώμην το Πνεύμα μη θέλουσαν, αλλά βουλομένην μεταπλάττει προς θέωσιν…Το Πνεύμα το Άγιον παρα-λαβόν θέλουσιν γνώμην τε και προαίρεσιν μεταπλάττει προς θέωσιν όλην αυτήν ενούν τω Θεώ». (Το Άγιον Πνεύμα δεν εκβιάζει τον άνθρωπο στη σωτηρία. Δεν τον σώζει χωρίς τη θέληση του. Όταν όμως υπάρχη η αγωνιζομένη βούληση του, την μεταπλάττει και την μεταποιεί σε θέωση)
Μάξιμος Ομολογητής
«Προσευχή είναι ανάβαση του νοός προς Κύριον τον Θεόν αυτού».
Αγ.Νείλος - «153 Κεφάλαια περί προσευχής»
«Η σιωπή είναι η αρχή της καθάρσεως της ψυχής από τα πάθη»
Αγ.Δημητρίου του Ροστώφ - «Πνευματικό Αλφάβητο»
Θέλεις με ειλικρίνεια να νικήσεις την υπερηφάνεια, που μονη αυτή φτάνει για να χάσης τη βασιλεία των ουρανών;
Να τι πρέπει να κάνης:
- Ν’αγαπήσεις τη σιωπή,
- Να ζής στην αφάνεια, αποκρύπτοντας από τους ανθρώπους τα καλά έργα και τους πνευματικούς κόπους σου,
- Να σηκώνης αγόγγυστα τους ελέγχους, τις ατιμίες, τις λοιδορίες και την περιφρόνηση των ανθρώπων, καθώς και τα παιδαγωγικά ραπίσματα του Θεού,
- Να θυμάσαι τα πολλά σου αμαρτήματα και να συντρίβεσαι γι’ αυτά,
- Να μελετάς και να θαυμάζης τα υπερφυσικά κατορθώματα των αγίων του Θεού,
- Να καλλιεργής την εσωτερική αυτομεμψία,
- Ν’ αποφεύγης τους επαίνους σαν τη φωτιά,
- Τέλος, να κρατάς πάντοτε στο νου σου τη μνήμη του φοβερού δικαστηρίου του Κυρίου, εκεί όπου όλοι οι υπερήφανοι θα ταπεινωθούν οριστικά.
Αγ.Δημητρίου του Ροστώφ
«Πνευματικό Αλφάβητο»
«Πνευματικό Αλφάβητο»
«καν λάβης, καν μη λάβης, έλαβες εν τω μη λαβείν»
Αγ. Ιωάννη Χρυσοστόμου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου