(῾Ρωμ. ιγ´ 11-ιδ´ 4)
Ἀδελφοί, νῦν ἐγγύτερον ἡμῶν ἡ σωτηρία ἢ ὅτε ἐπιστεύσαμεν. Ἡ νὺξ προέκοψεν͵ ἡ δὲ ἡμέρα ἤγγικεν. ἀποθώμεθα οὖν τὰ ἔργα τοῦ σκότους͵ ἐνδυσώμεθα δὲ τὰ ὅπλα τοῦ φωτός. Ὡς ἐν ἡμέρᾳ εὐσχημόνως περιπατήσωμεν͵ μὴ κώμοις καὶ μέθαις͵ μὴ κοίταις καὶ ἀσελγείαις͵ μὴ ἔριδι καὶ ζήλῳ· ἀλλὰ ἐνδύσασθε τὸν κύριον Ἰησοῦν Χριστόν͵ καὶ τῆς σαρκὸς πρόνοιαν μὴ ποιεῖσθε εἰς ἐπιθυμίας. Τὸν δὲ ἀσθενοῦντα τῇ πίστει προσλαμβάνεσθε͵ μὴ εἰς διακρίσεις διαλογισμῶν. Ὃς μὲν πιστεύει φαγεῖν πάντα͵ ὁ δὲ ἀσθενῶν λάχανα ἐσθίει. Ὁ ἐσθίων τὸν μὴ ἐσθίοντα μὴ ἐξουθενείτω͵ ὁ δὲ μὴ ἐσθίων τὸν ἐσθίοντα μὴ κρινέτω͵ ὁ θεὸς γὰρ αὐτὸν προσελάβετο. Σὺ τίς εἶ ὁ κρίνων ἀλλότριον οἰκέτην; τῷ ἰδίῳ κυρίῳ στήκει ἢ πίπτει· σταθήσεται δέ͵ δυνατεῖ γὰρ ὁ κύριος στῆσαι αὐτόν.
*Εις την Αποστολική Περικοπή*
Κυριακής της Τυρινής
*« Η νύξ προέκοψεν, η δε ημέρα ήγγικεν. Αποθώμεθα ούν τα έργα του σκότους και ενδυσώμεθα τα όπλα του φωτός» (Ρωμ. 13,12) Νύχτα-Ημέρα*
Ο Απόστολος Παύλος, αδελφοί, μας κάνει μια προειδοποίηση. Και όπως ένας που κινδυνεύει να πέσει στη θάλασσα, μη βλέποντας, και του φωνάζουμε: Προσοχή! Κίνδυνος!,έτσι και ο Χριστός με το στόμα του Αποστόλου Παύλου μας λέει ότι αφού η μέρα φάνηκε δεν πρέπει να στεκόμαστε στο σκοτάδι. Για ποιο σκοτάδι ομιλεί ο Απόστολος; Δεν είναι τούτο φυσικό σκοτάδι. Ομιλεί για το πνευματικό σκοτάδι του αιώνος μας, όπως μας λέει ο αρχιεπίσκοπος Βουλγαρίας Θεοφύλακτος. Νύκτα ονομάζει τη ζωή της αμαρτίας και φως, ημέρα, τη ζωή των δικαίων στη μέλλουσα ζωή. Όποιος αγωνίζεται να ζήσει τη ζωή του Ευαγγελίου ζει μέσα στο φως του Χριστού ενώ αυτός που δεν εφαρμόζει το Ευαγγέλιο στη ζωή του ζει μέσα στο πνευματικό σκοτάδι της άγνοιας του Θεού.
Νύχτα και ημέρα! Τι άραγε να σημαίνουν οι όροι αυτοί στην αποστολική μας περικοπή; Γιατί όπως ο Χριστός συνήθιζε να ομιλεί με παραδείγματα, έτσι και ο Απόστολος Παύλος. Η ζωή μας όλη είναι βυθισμένη στο σκοτάδι της πλάνης, της ασέβειας και απιστίας. Γι’ αυτό πρέπει να αποβάλλουμε από τη ζωή έργα του σκότους και να ντυθούμε με τα όπλα του φωτός. Έργα του σκότους ονομάζει ο Θεοφύλακτος, κάθε είδους αμαρτία. Ενώ κάθε είδους αρετή που πράττουμε οι χριστιανοί μας θωρακίζει πνευματικά γιατί μας έχουν κάτω από το φως της Θεότητος. Όπως είναι εύκολο να αποβάλλουμε από πάνω μας ένα παλιό ένδυμα και να φορέσουμε ένα καινούργιο, έτσι είναι εύκολο να διώξουμε από πάνω μας την ασέβεια και κακία και να ζήσουμε τη ζωή της αρετής και αγιότητας.
Και γιατί τα λέμε όλα αυτά, αδελφοί, σήμερα; Γιατί κάνουμε αυτό το παραλληλισμό της νύχτας και της ημέρας; Γιατί αν προσέξουμε καλύτερα την εποχή μας θα δούμε ότι ο σύγχρονος άνθρωπος σκέπτεται συνεχώς την αμαρτία και κυλίεται στο σκοτάδι της αμαρτίας. Το ποικιλώνυμο κακό: κλεψιά, φόνος, πορνεία, μοιχεία και κάθε είδους αμαρτία κυριαρχεί στις ημέρες μας. Και ενώ θα περιμέναμε η ανθρώπινη δικαιοσύνη να είναι αμείλικτη και να τιμωρεί τους ενόχους, αυτή, όταν οι δικαστές είναι φιλάργυροι και εξαγοράζωνται τιμωρεί τον αθώο και αθωώνει τον ένοχο. Η αγάπη στις ημέρες μας είναι πολύ λίγη. Μοιάζει με καντήλι που τρεμοσβήνει. Οι καρδιές των ανθρώπων είναι πολύ ψυχρές. Παγώβουνα. Κι όλα αυτά επειδή απομακρύνθηκαν από τον Ήλιο που λέγεται Χριστός.
Νύχτα ονομάζεται, όμως, η παρούσα ζωή και για ένα άλλο λόγο. Όπως ξέρουμε τη νύχτα μέσα στο σκοτάδι δεν μπορούμε να βλέπουμε γύρω μας. Πολλά εγκλήματα, άλλωστε, δεν έχουν γίνει νύχτα; Έτσι και ο άνθρωπος που ζει μέσα στο σκότος του μίσους δεν δύναται να δει ότι απέναντί του έχει τον αδελφό του, αφού έχει βγει από την ίδια κοιλιά της Κολυμβήθρας της Εκκλησίας; Βλέπει τον συνάνθρωπό του σαν ένα εχθρό και όχι σαν αδελφό αφού έχουν κοινό Πατέρα, το Θεό.
Αλλά υπάρχει, αδελφοί, και μια τρίτη ομοιότητα της παρούσης ζωής με τη νύχτα. Τη νύχτα, όπως ξέρετε, βλέπουμε όνειρα. Έτσι μπορεί ένας να είναι ζητιάνος και πάμπτωχος και να φαντάζεται στον ύπνο του ότι είναι βασιλιάς. Το ίδιο όμως συμβαίνει και με τον άνθρωπο. Η παρούσα ζωή είναι πολύ μικρή γιατί αργά ή γρήγορα έρχεται ο θάνατος. «Πάντα ματαιότης τα ανθρώπινα, ότι ουχ υπάρχει μετά θάνατον» ψάλλει η αγία μας Εκκλησία. Όνειρο είναι η παρούσα ζωή.
Τότε τι είναι η ημέρα; Ημέρα είναι η ζωή της βασιλεία των ουρανών. Η ζωή εδώ είναι μια σκιά και η ζωή εκείνη είναι αιώνια. Και όμως για τη σκιά και το όνειρο αυτό κοπιάζουμε και μοχθούμε. Και αδιαφορούμε για την άλλη ζωή γιατί απλούστατα οι πολλοί δεν πιστεύουν στην ύπαρξη αυτής της ζωής. «Φάγωμεν, πίωμεν, αύριο γαρ αποθνήσκωμεν», λέγουν. Ποιος μας αποδεικνύει, λέγουν οι άπιστοι, ότι υπάρχει αιώνια ζωή; Μας το αποδεικνύει ο αδιάψευστος λόγος του Κυρίου. Γιατί κι αν όλοι μας ξεγελούν ο Χριστός ποτέ δεν μας λέει ψέματα. Κι όσο, άνθρωπε, είσαι βέβαιος ότι αύριο ξημερώνει άλλη μέρα, άλλο τόσο και πολύ περισσότερο να πιστεύεις ότι μετά το θάνατο ακολουθεί η αιώνιος ζωή.
Αδελφοί μου! Τα μάτια μας άς είναι ψηλά στη βασιλεία του Θεού. Άς είναι στο χώρο του Φωτός του Χριστού, της Παναγίας, των αρχαγγέλων και αγγέλων, και όλων των αγίων. Ο χριστιανός της εποχής μας που κινδυνεύει να γίνει δούλος της αμαρτίας άς απομακρυνθεί από το σκοτάδι της αμαρτίας και άς ζήσει τη ζωή της Εκκλησίας εφαρμόζοντας το θέλημα του Χριστού στη ζωή του.
Η οικογένεια άς γίνει κατ’ οίκον Εκκλησία.
Το σχολείο άς οδηγεί τους νέους κοντά στο φως του Χριστού.
Οι ιερείς μας άς γίνουμε υποδείγματα προς την κοινωνία ζώντας ως τέκνα φωτός.
Άλλωστε ο Χριστός μας είπε ότι «υμείς εστέ το φως του κόσμου».
Και τέλος, κάθε εργαζόμενος, σε οποιαδήποτε τίμια εργασία κι αν εργάζεται να προσπαθεί να ζει σύμφωνα με το φως τους Ευαγγελίου.
Έτσι θα μπορέσουμε να ελπίζουμε ότι κι ο Θεός θα μας ετοιμάσει τόπο στη βασιλεία των ουρανών για να ζούμε αιώνια κοντά Του. Αμήν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου