Δεν σκεφτόμαστε τη ζωή που μέλλει να έρθει στον κόσμο, αλλά το δικό μας πρόβλημα που ανακύπτει με την απρόσμενη εγκυμοσύνη : Τί θα γίνει με μένα, τί θα πουν για μένα, τί θα κάνω εγώ, πως θα μπορέσω εγώ, πώς θα ζήσω εγώ ; Εγώ ... Για τον άλλον, γι’ αυτόν που βρίσκεται μέσα; Τί να γίνει; Θα πρέπει να θυσιαστεί για να μπορέσω Εγώ ... Πρόκειται λοιπόν για μια θυσία στο Εγώ, για μια ανθρωποθυσία στο Εγώ, ή από θρησκευτική άποψη θα μπορούσαμε να πούμε ότι πρόκειται για μια θυσία στον Θεό του Εγώ, που ξέρουμε ποιός είναι ...
Δεν χρειάζεται να αναφέρουμε άλλα για τις αιτίες των εκτρώσεων, όλοι μας τις καταλαβαίνουμε. Αυτό που πρέπει να τονίσουμε όμως είναι οι ευθύνες: όχι μόνο της γυναίκας-εγκύου, αλλά και του άνδρα της ή συντρόφού της, ο οποίος είναι συνυπεύθυνος για τη θανάτωση του εμβρύου. Στην περίπτωση δε μίας άγαμης νεαρής εγκύου (συνήθως ανήλικης), τεράστιες ¾ ακόμα μεγαλύτερες και από τις ευθύνες της κοπέλας που κάνει έκτρωση ¾ είναι οι ευθύνες των γονέων της, και κατ’ επέκταση όλου του κοινωνικού της περιβάλλοντος.
http://www.jesusportal.org/magazine/article2e.htm
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου